با توجه به اطلاعات ،عدم وجود آب و اکسیژن مهم ترین مشکل زندگی روی مریخ به شمار می روند.بخش عمده مریخ در گذشته آب مایع بوده است.ولی امروزه این آبها به صورت یخ در کلاهک های قطبی ذخیره شده.مریخ نورد فرصت سنگریزه هایی را در مریخ پیدا کرده که مملو از آهن بودند.هماتیت یکی از سنگ آهن هایی است که در زمین تقریبا همیشه در حضور آب مایع شکل می گیرد و نمونه هایی از آن نیز در مریخ یافت شده.پس میشود به رفع مشکل آب در آینده امیدوار شد.
می ماند مشکل اکسیژن.کاوشگرهای فضایی که به دنبال نشانه های حیات بر روی سطح مریخ و شهابسنگ های مریخی بر روی زمین می گشتند،سنگواره هایی متشکل از اورگانیسم های زنده یافتند.پس احتمال وجود نشانه های حیات برای زندگی انسان در مریخ غیرقابل انکار نیست.حتی از احتمال وجود باکتری های سخن به میان آمده که ممکنه برای انسان بسیار خطرناکتر از آنچه تصور می شود باشند.جو رقیق و نازک متشکل از 3/95% دی اکسید کربن سیاره را احاطه کرده و ذرات غباری که ترکیبات اکسیدآهن دارند در جو مریخ معلق هستند.جو مریخ فقط در حدود 4/0% اکسیژن دارد.برای رفع مشکل اکسیژن می شود از باکتری های فتوسنتز کننده استفاده کرد.ولی مشکل اصلی اینجاست که وقتی باکتری های زمینی به جو زمین میرسند یا از بین می روند یا جهش یافته و به شدت خطرناک می شوند.(در حال حاضر این همان فنی است که در ساختن واکسن علیه بیماریهای خطرناک استفاده می شود) .
پس باید به دنبال باکتری های و عناصری در مریخ گشت که بتوانند اکسیژن تولید کنند.از طرفی نگه داشتن آب و اکسیژن در سطح مریخ مشکلی بزرگتر هست که باید ابتدا آنرا رفع کرد.