خب قبل از همه یه خلاصه ای از ابزارها و نرم افزارهایی که برای تهیه این عکس استفاده کردم رو عنوان میکنم.
اپتیک مورد استفاده من:
-تلسکوپ 12 اینچی نیوتونی اسکای واچر (فاصله کانونی 1500 م.م. - نسبت کانونی 4.9)
-مقر دابسونی گوتو سین اسکن
-چشمی 5 م.م.
-بارلو ×2
-بدون فیلتر
ابزار عکاسی:
-دوربین موبایل 5 مگاپیکسلی HTC Wildfire
-فیلم برداری با حداکثر رزولوشن ممکن (288×352)
-Metering Mode در حالت Spot
-آفوکال و بدون اتصال به تلسکوپ (قرار دادن موبایل پشت چشمی روی دست)
منطقه و وضعیت رصدی:
-مازندران، تنکابن (فاصله از دریا زیر 100 متر)
-حیاط منزل در کنار جاده بین شهری با تیربرق و آلودگی نوری متوسط (فقط یکبار در یک هوای فوق العاده صاف تونستم راه شیری رو بشکل ابری خاکستری بسیار مبهم ببینم - فکر کنم قدر آسمون 5 باشه)
-کیفیت هوا در شب تهیه عکس بسیار مطلوب*
* نکته جالب اینکه شب رصدی رو از درون مه آغاز کردم. با وجود اینکه وضعیت بنظر نامطلوب بود اما چند ساعت بعد چنان هوا صاف شد که خیلی از اجرامی که تابحال نتونسته بودم ببینم رو دیدم. از جمله M1 که قبلاً با اینکه خیلی تلاش کرده بودم ولی ندیده بودمش. ولی اون شب همون بار اول که چشمم رو گذاشتم پشت چشمی براحتی دیدمش. همینطور M110، کهکشان مثلث و حتی M78 که بنظرم دیدنش غیرممکن می اومد اما اون شب یه قسمت کوچیکشو دیدم. سحابی جبار هم بسیار باشکوه تر از شب های دیگه دیده میشد. ضمناً سیاره کوتوله سرس رو هم برای اولین بار دیدم (زوم 600 برابر). بنظرم آبی خیلی کمرنگ می اومد (انگاری واقعاً روی سطحش یخ وجود داره).
نرم افزارهای ویرایش و پردازش عکس:
-نرم افزار کادر بندی عکسهای نجومی Ninox 2.79
-نرم افزار پردازش و ویرایش عکس و فیلم نجومی، RegiStax 6 (واقعاً معجزه میکنه!)
-کمی هم ACDSee 12 و SangIt 8