نظرتون برای من خیلی جالب بود.
ولی من نظر دیگه ای دارم:
این "من" روح انسانه. و جماد و نبات و حیوان و انسان و بالاتر درجاتی هستند که روح انسان میتونه بهشون برسه.
یعنی انسان اولش که به دنیا میاد، روحش در عالم جمادات هست. بعد اگر انسان روی خودش کار کنه و روحش رو پرورش بده، دیگه اون روح جمادی می میره و روح انسان به عالم نبات وارد میشه. بعد دوباره اگه پرورشش بده، روحش دوباره تحول پیدا میکنه و وارد مرحله ی حیوانیت میشه و به همین ترتیب مراتب انسانیت و بالاتر.
ولی هر جا که روح انسان باشه اگر دیگه پرورشش نده، توی همون مرحله باقی می مونه. مثلا ممکنه یکی روحش همیشه در عالم جماد بمونه، یکی در نبات، یکی در حیوانیت ، یکی به انسانیت برسه و یکی حتی از اون هم فراتر بره.
من هم خوشحال میشم نظر شما و دیگران رو بدونم!
فکر کنم گفتنش خالی از لطف نباشه که لزومی نداره فقط یک نظر درست وجود داشته باشه!